DE WET VAN SNELL VAN BREKING

Alvorens in elk type van lensmeetkunde te speuren, overweeg hoe de optische lenzen licht gebruikend het bezit van breking buigen. De breking is het middel waardoor is afgeweken door een bepaald bedrag aansteek wanneer het ingaat of een middel verlaat. Deze afwijking is een functie van de index van breking van het middel en de hoek het licht met betrekking tot de normale oppervlakte maakt. Dit bezit wordt geregeerd door de Wet van Snell van Breking (Vergelijking 1) waar n₁ de index van het inherente middel is, θ₁ de hoek van de inherente straal is, is N2 de index van het gebreken middel, en θ₂ is de hoek van de gebreken straal. De Wet van Snell beschrijft het verband tussen de invalshoeken en transmissie wanneer een straal tussen veelvoudige media reist (Figuur 2).

(1) n1sin (θ1) =n2sin (θ2)